Błąd 413 (Payload Too Large) – co to jest i jak go naprawić?

Próbujesz przesłać na swoją stronę spory plik – może film z wakacji, a może gigantyczne portfolio zdjęć – i nagle, zamiast spodziewanego potwierdzenia, wyskakuje tajemniczy komunikat: „413 Payload Too Large”? Albo, co gorsza, formularz, który mozolnie wypełniałeś, zostaje odrzucony przez serwer, bo zawiera „zbyt wiele danych”? Znam to uczucie. Ten błąd, zwany też HTTP 413 Payload Too Large albo Request Entity Too Large, to tak naprawdę błąd po stronie klienta (z kategorii 4xx), który daje jasno do zrozumienia, że serwer nie chce przyjąć Twojego żądania. Dlaczego? Bo to, co wysyłasz, czyli ładunek (payload), jest po prostu za duże! W tym artykule pokażę Ci, jak zrozumieć, skąd się bierze ten problem, jakie są jego najczęstsze przyczyny i co ważniejsze – jak skutecznie sobie z nim poradzić i jak mu zapobiegać, skupiając się na serwerach Nginx, Apache i PHP.

Co to jest błąd HTTP 413 Payload Too Large? Zrozumienie komunikatu serwera

Błąd HTTP 413 Payload Too Large to nic innego jak komunikat, który mówi, że serwer WWW nie potrafi – albo po prostu nie chce – przetworzyć tego, co do niego wysłałeś. Dlaczego? Bo Twój „ładunek” (czyli payload) przekracza limity ustawione na serwerze. Ten błąd, choć tak naprawdę wynika z problemu po Twojej stronie (dlatego zaliczamy go do błędów z kategorii 4xx), oznacza jedno: wysyłasz za dużo danych. Krótko mówiąc, serwer informuje Cię: „Ładunek jest za duży”. To sygnał, że ilość danych, którą próbujesz przesłać, jest większa niż maksymalny rozmiar żądania, jaki serwer jest w stanie przyjąć.

Mówiąc prościej, błąd 413 pojawia się, gdy klient próbuje wysłać plik, który jest większy niż ten, na który serwer „pozwala”. W terminologii HTTP kody z grupy 4xx zawsze wskazują na problem po stronie klienta. A co to ten „payload”? To po prostu sedno Twojego żądania – cała zawartość, którą chcesz przekazać serwerowi. Może to być treść pliku, dane z formularza czy cokolwiek innego.

Typowe sytuacje, w których występuje błąd 413

Błąd 413 pojawia się zawsze, gdy próbujesz wysłać dane, których rozmiar przekracza to, co serwer lub aplikacja „dopuszcza”. Nieważne, czy to plik, czy dane z formularza – chodzi o to, że ładunek jest po prostu zbyt obszerny.

Oto kilka najczęstszych scenariuszy, które pewnie znasz:

• Próbujesz przesłać za duży plik: To klasyka. Zdarza się, gdy chcesz wrzucić zdjęcia, filmy, dokumenty czy inne pliki, których rozmiar jest większy niż ustawiony na serwerze limit.
• Wysyłasz zbyt obszerny formularz: Zdarza się rzadziej, ale formularze z ogromną ilością tekstu – na przykład długie ankiety albo formularze rejestracyjne z obszernymi polami opisowymi – mogą przekroczyć limit post_max_size albo LimitRequestBody.
• Wykonujesz żądanie do API z gigantycznym ładunkiem danych: Programiści dobrze to znają. Błąd 413 często wyskakuje, gdy wysyłają do API żądania z olbrzymimi danymi JSON lub XML, które po prostu przekraczają limit rozmiaru żądania na serwerze API.
• Dodajesz duże media lub treści w systemach CMS: W systemach takich jak WordPress, próba dodania dużego pliku multimedialnego (na przykład obrazka w super wysokiej rozdzielczości albo filmu) może zakończyć się błędem 413, jeśli limity uploadu są zbyt niskie.
• Ograniczenia serwerów proxy lub innych pośredników: Czasami to nie główny serwer jest problemem, lecz serwery proxy albo inne urządzenia w sieci, jak firewalle czy CDN-y. Mogą mieć one własne limity rozmiaru żądania i odrzucają Twój ładunek, zanim ten w ogóle dotrze do docelowego serwera WWW.

Podsumowując, za każdym razem sprowadza się to do tego samego: wysyłasz coś, co jest po prostu większe, niż serwer jest w stanie przyjąć.

Dlaczego pojawia się błąd 413? Główne przyczyny i konfiguracje

No dobrze, skoro już wiesz, co to jest błąd 413, pewnie zastanawiasz się, dlaczego on w ogóle wyskakuje? Otóż pojawia się, bo serwer dostaje od Ciebie żądanie, którego ładunek danych przekracza jego ustalone limity. Najczęstsze przyczyny tego problemu tkwią w konfiguracji serwera WWW (czy to Nginx, czy Apache), w ustawieniach PHP, a nawet w serwerach proxy czy w samej aplikacji. Każdy z tych elementów może mieć swoje własne ograniczenia i w efekcie odrzucić Twoje żądanie.

Ograniczenia konfiguracji serwerów WWW (Nginx, Apache)

Serwery WWW, takie jak Nginx i Apache, mają wbudowane mechanizmy do zarządzania rozmiarem przychodzących żądań. Dzięki nim chronią się przed przeciążeniami czy atakami typu DDoS. Te mechanizmy są kontrolowane przez specjalne parametry konfiguracyjne, które administratorzy serwera mogą dowolnie ustawiać. Kiedy te limity zostają przekroczone, właśnie wtedy dostajesz błąd 413.

W Nginx za limit rozmiaru żądania klienta odpowiada parametr client_max_body_size. Domyślnie bywa ustawiony na zaskakująco niską wartość, na przykład 1MB. Łatwo sobie wyobrazić, jak szybko doprowadzi to do błędu 413, gdy tylko spróbujesz przesłać większy plik. Taki limit najczęściej znajdziesz w pliku nginx.conf albo w plikach konfiguracyjnych konkretnej witryny.

Z kolei w Apache podobną rolę pełni dyrektywa LimitRequestBody. Pozwala ona określić maksymalny rozmiar ładunku żądania HTTP, podany w bajtach. Tę dyrektywę możesz zdefiniować albo w głównym pliku httpd.conf, albo w pliku .htaccess. To ostatnie rozwiązanie daje Ci elastyczność w zarządzaniu limitami na poziomie pojedynczych katalogów. Te właśnie ograniczenia najczęściej odpowiadają za pojawienie się błędu 413 po stronie serwera WWW.

Limity w konfiguracji PHP

Nie tylko serwery WWW mają swoje limity! Konfiguracja PHP też potrafi narzucić ograniczenia na rozmiar przesyłanych danych, zwłaszcza jeśli chodzi o upload plików i przetwarzanie danych POST. Te limity definiuje się w pliku php.ini, a ich prawidłowe ustawienie jest naprawdę ważne dla działania aplikacji webowych bazujących na PHP, na przykład WordPressa.

Trzy najważniejsze dyrektywy PHP, na które musisz zwrócić uwagę, to:

• upload_max_filesize: ten parametr ustala maksymalny rozmiar pojedynczego pliku, jaki możesz przesłać na serwer przez formularz. Jeśli plik będzie większy, PHP po prostu go odrzuci.
• post_max_size: ta dyrektywa kontroluje maksymalny rozmiar wszystkich danych POST w jednym żądaniu. Obejmuje nie tylko pliki, ale i wszystkie inne dane, które wysyłasz w formularzu. Wartość post_max_size powinna być zawsze taka sama lub większa niż upload_max_filesize.
• max_execution_time: choć ten parametr nie dotyczy bezpośrednio rozmiaru ładunku, określa maksymalny czas (w sekundach), przez jaki skrypt PHP może działać. Jeśli masz skrypty, które przetwarzają duże pliki uploadu lub obszerne dane POST, zbyt niska wartość max_execution_time może spowodować przekroczenie limitu czasu (timeout), zanim serwer zdąży przetworzyć całe żądanie.

Warto pamiętać, że te limity działają wspólnie z tymi ustalonymi na serwerze WWW, a najniższa z tych wartości zawsze będzie decydująca.

Rola serwerów proxy i aplikacji webowych

Zdarza się, że to serwery proxy i aplikacje webowe wprowadzają własne limity ładunku, co jest istotnym elementem problemu z błędem 413. Nawet jeśli główny serwer WWW jest idealnie skonfigurowany do obsługi dużych plików, to właśnie te pośredniczące urządzenia mogą zablokować Twoje żądanie.

Serwery proxy – takie jak reverse proxy czy CDN (Content Delivery Network) – często stoją przed głównym serwerem i mają swoje, niezależne limity rozmiaru żądania. Jeśli Twoje żądanie przekroczy limit serwera proxy, błąd 413 wróci do Ciebie, zanim w ogóle dotrze do serwera docelowego.

Aplikacje webowe, choć rzadziej wprowadzają całkowicie niezależne limity, też mogą mieć wewnętrzne ograniczenia uploadu. Bazują oczywiście na konfiguracji serwera i PHP, ale czasem dodają swoje warstwy walidacji. Warto sprawdzić ich ustawienia, jeśli modyfikacje na serwerze i w PHP nie przyniosły rozwiązania.

Wielu programistów zapomina, że błąd 413 często nie dotyczy tylko głównego serwera WWW, ale również każdego pośredniczącego elementu w architekturze, takiego jak reverse proxy czy CDN. Każdy z nich musi mieć odpowiednio dostosowane limity, aby umożliwić płynny transfer dużych ładunków danych.

Jak naprawić błąd 413? Instrukcje konfiguracji serwera

No dobrze, przechodzimy do sedna – jak w końcu naprawić ten nieszczęsny błąd 413? Aby to zrobić, musisz zmienić konfigurację serwera WWW i PHP, po prostu zwiększając limity rozmiaru żądania. To zazwyczaj zadanie dla administratora serwera lub programisty, który ma dostęp do plików konfiguracyjnych. Poniżej znajdziesz szczegółowe instrukcje dla najpopularniejszych serwerów.

Naprawa błędu 413 w Nginx

Żeby naprawić błąd 413 w Nginx, musisz zmodyfikować parametr client_max_body_size w jego pliku konfiguracyjnym. Ten jeden parametr kontroluje maksymalny rozmiar żądania klienta, który serwer Nginx jest w stanie przetworzyć.

1. Gdzie znajdziesz plik nginx.conf? Zazwyczaj jest to ścieżka /etc/nginx/nginx.conf lub /etc/nginx/conf.d/default.conf. Jeśli masz konfigurację dla konkretnej domeny, poszukaj w /etc/nginx/sites-available/twoja-domena.
2. Dodaj lub zmień client_max_body_size: Otwórz odpowiedni plik konfiguracyjny w edytorze tekstowym (na przykład nano albo vi). Dodaj albo zmodyfikuj linię client_max_body_size w sekcji http, server lub location. Chcesz ustawić limit na 50 megabajtów (MB)? Wygląda to tak:http { … client_max_body_size 50M; … } server { … client_max_body_size 50M; # Można też ustawić tutaj … } location /upload { … client_max_body_size 50M; # Lub dla konkretnej lokalizacji … }
3. Zapisz zmiany i zrestartuj Nginx: Po wprowadzeniu zmian zapisz plik. Teraz bardzo ważny krok – przetestuj konfigurację Nginx poleceniem sudo nginx -t. Jeśli wszystko jest w porządku, zrestartuj serwer komendą sudo systemctl restart nginx albo sudo service nginx restart.

Po restarcie serwera Nginx błąd 413 powinien zniknąć dla żądań o rozmiarze do 50 MB.Jeśli chcesz zgłębić temat, zajrzyj do oficjalnej dokumentacji Nginx.

Rozwiązanie błędu 413 w Apache

Aby poradzić sobie z błędem 413 w Apache, musisz zmodyfikować dyrektywę LimitRequestBody. Ona decyduje o maksymalnym rozmiarze ładunku żądania HTTP, podawanym w bajtach.

1. Zmień httpd.conf lub plik .htaccess:
   • httpd.conf: Główny plik konfiguracyjny Apache znajdziesz zazwyczaj w /etc/httpd/conf/httpd.conf lub /etc/apache2/apache2.conf. Pamiętaj, że zmiany tutaj wpłyną na cały serwer.
   • .htaccess: Nie masz dostępu do httpd.conf albo chcesz zastosować limit tylko dla wybranego katalogu? Dodaj dyrektywę do pliku .htaccess w tym katalogu. Tylko upewnij się, że opcja AllowOverride All jest włączona dla tego katalogu w konfiguracji Apache.
2. Ustaw LimitRequestBody: Otwórz wybrany plik i dodaj albo zmodyfikuj dyrektywę LimitRequestBody. Wartość musi być podana w bajtach. Jeśli chcesz ustawić limit na 50 MB, wpisz wartość 52428800 (czyli 50 * 1024 * 1024):# W httpd.conf LimitRequestBody 52428800 # Lub w pliku .htaccess <Directory „/var/www/html/twoja-aplikacja”> LimitRequestBody 52428800 </Directory>
3. Zapisz zmiany i zrestartuj Apache: Po zapisaniu pliku httpd.conf (zmiany w .htaccess zazwyczaj działają od razu, ale dla pewności restart jest zawsze dobrym pomysłem) musisz zrestartować serwer Apache. Użyj komendy sudo systemctl restart apache2 (jeśli masz Ubuntu/Debian) albo sudo systemctl restart httpd (jeśli korzystasz z CentOS/RHEL).

Po restarcie serwera Apache żądania z ładunkiem do 50 MB powinny być już akceptowane. Więcej informacji znajdziesz w oficjalnej dokumentacji Apache.

Korekta limitów w PHP (dla PHP-FPM i innych)

Korekta limitów w PHP jest absolutnie niezbędna, żeby pozbyć się błędu 413, zwłaszcza gdy problem dotyczy uploadu plików czy przesyłania dużych danych POST. Musisz zmodyfikować plik php.ini, który odpowiada za całe środowisko uruchomieniowe PHP.

1. Gdzie znajdziesz plik php.ini? Ścieżka do niego zależy od Twojego systemu operacyjnego i sposobu instalacji PHP. Możesz ją łatwo sprawdzić, tworząc plik .php z zawartością <?php phpinfo(); ?>, otwierając go w przeglądarce i szukając linii „Loaded Configuration File”. Typowe lokalizacje to /etc/php/X.X/fpm/php.ini (dla PHP-FPM) lub /etc/php/X.X/apache2/php.ini (dla PHP działającego z Apache).
2. Zmień wartości dyrektyw: Otwórz plik php.ini, znajdź poniższe parametry i zmień ich wartości na wyższe, na przykład na 50 MB:
   • upload_max_filesize = 50M – to maksymalny rozmiar pojedynczego pliku do uploadu.
   • post_max_size = 50M – to maksymalny rozmiar wszystkich danych POST w żądaniu; ta wartość musi być równa lub większa niż upload_max_filesize.
   • max_execution_time = 300 – maksymalny czas (w sekundach), jaki skrypt PHP może działać, co jest ważne przy przetwarzaniu dużych plików.
   • max_input_time = 300 – maksymalny czas (w sekundach), jaki skrypt może poświęcić na analizę danych wejściowych.
3. Zrestartuj procesy PHP-FPM lub serwer PHP: Po zapisaniu zmian w php.ini koniecznie zrestartuj procesy PHP-FPM (na przykład sudo systemctl restart phpX.X-fpm) albo cały serwer WWW (jeśli PHP działa jako moduł Apache). Restart jest tu kluczowy, żeby PHP załadowało nowe konfiguracje.

Po restarcie PHP będzie w stanie przetwarzać większe pliki i dane POST, co powinno wyeliminować błąd 413 spowodowany limitami PHP.Po więcej informacji zajrzyj do oficjalnej dokumentacji PHP.

Krótko o IIS

IIS (Internet Information Services) to serwer WWW od Microsoftu, i tam też możesz natknąć się na błąd 413. Naprawa polega na zmodyfikowaniu parametru maxAllowedContentLength. Ten parametr, który zazwyczaj znajdziesz w pliku web.config aplikacji, określa maksymalny rozmiar ładunku żądania w bajtach.

Zapobieganie błędowi 413: Najlepsze praktyki po stronie aplikacji i klienta

Zapobieganie błędowi 413 to nie tylko kwestia odpowiedniej konfiguracji serwera. To także proaktywne działania po stronie aplikacji webowej i użytkownika. Wprowadzając odpowiednie mechanizmy, możemy uniknąć wysyłania żądań przekraczających limity, zanim te w ogóle dotrą do serwera. Dzięki temu użytkownik nie natknie się na ten irytujący komunikat.

Oto najlepsze praktyki, które warto wdrożyć:

• Wdrażaj walidację rozmiaru plików po stronie klienta: Twoja aplikacja powinna sprawdzać rozmiar pliku jeszcze przed jego wysłaniem na serwer. Używając na przykład JavaScriptu, możesz od razu poinformować użytkownika o przekroczeniu limitu i zablokować upload. To oszczędza nerwy i czas!
• Stosuj fragmentację przesyłanych danych (chunked upload): Jeśli masz do czynienia z naprawdę dużymi plikami – takimi jak wideo w wysokiej rozdzielczości – pomyśl o technice chunked upload. Polega ona na dzieleniu pliku na mniejsze kawałki, które są wysyłane osobno, co pozwala obejść limity rozmiaru pojedynczego żądania.
• Kompresuj pliki lub optymalizuj ich rozmiar przed uploadem: Zmniejszanie rozmiaru plików (na przykład zdjęć przez optymalizację kompresji, filmów przez zmianę formatu czy rozdzielczości) zanim w ogóle trafią na serwer, znacząco zmniejsza ryzyko przekroczenia limitów.
• Informuj użytkownika o limitach rozmiaru pliku w interfejsie aplikacji: Proste i jasne komunikaty, takie jak „Maksymalny rozmiar pliku: 25 MB”, zapobiegają frustracji i oszczędzają czas użytkownika, który nie będzie próbował uploadować zbyt dużych plików.
• Wykorzystaj usługi chmurowe lub specjalistyczne platformy do udostępniania dużych plików: Zamiast obciążać swój serwer bezpośrednią obsługą bardzo dużych plików, możesz skorzystać z usług zewnętrznych. Platformy takie jak Google Drive, Dropbox czy WeTransfer są stworzone do efektywnego zarządzania i udostępniania obszernych danych. Twoja aplikacja może wtedy przechowywać jedynie link do pliku, zamiast samego pliku.

Skuteczne zapobieganie błędowi 413 to dwutorowe podejście: należy nie tylko poprawnie skonfigurować serwer, ale przede wszystkim zadbać o inteligentną walidację i optymalizację danych po stronie klienta. To odciąża serwer i zapewnia lepsze doświadczenie użytkownika.

Wpływ błędu 413 na doświadczenie użytkownika i SEO

Błąd 413 Payload Too Large, choć jest problemem technicznym, ma bezpośredni i niestety negatywny wpływ na to, jak użytkownicy odbierają Twoją stronę (User Experience, UX). Pośrednio może też zaszkodzić Twojemu SEO (Search Engine Optimization). Strony, które często generują błędy, od razu wydają się mniej profesjonalne i mniej użyteczne.

Negatywne doświadczenie użytkownika:Wyobraź sobie, że próbujesz przesłać plik albo wysłać formularz i nagle wyskakuje błąd 413. To okropnie frustrujące! Utrata danych (jeśli formularz się nie zapisał), konieczność ponownego wypełniania wszystkiego albo ręcznego zmniejszania plików – to wszystko drastycznie pogarsza user experience. Taka sytuacja potrafi skutecznie zniechęcić do dalszego korzystania z Twojej witryny.

Pośredni wpływ na SEO:Mimo że błąd 413 nie jest błędem krytycznym dla indeksowania strony przez wyszukiwarki (jak na przykład błędy z serii 5xx), jego konsekwencje mogą odbić się na Twojej pozycji w wynikach wyszukiwania.

• Wzrost współczynnika odrzuceń (bounce rate): Użytkownicy, którzy napotykają błędy, często szybko opuszczają stronę. Wysoki współczynnik odrzuceń może być dla Google sygnałem, że strona ma problemy z użytecznością, co oczywiście negatywnie wpłynie na jej pozycje.
• Niższa ocena jakości witryny: Wyszukiwarki, w tym Google, promują strony, które oferują najlepsze doświadczenie użytkownika. Częste błędy, nawet te pozornie po stronie klienta, mogą wskazywać na nieoptymalną konfigurację serwera czy aplikacji. To może obniżyć ogólną ocenę jakości witryny przez algorytmy Google.
• Wpływ na crawl budget: Chociaż błąd 413 nie blokuje indeksowania tak jak błędy 5xx, może wpłynąć na tzw. crawl budget (budżet indeksowania). Jeśli roboty wyszukiwarki często natrafiają na błędy, mogą poświęcać mniej czasu na indeksowanie innych, ważnych treści, co spowalnia ich odkrywanie.

Dlatego naprawa i zapobieganie błędom 413 jest naprawdę ważne – nie tylko dla zadowolenia Twoich użytkowników, ale też dla utrzymania dobrych wyników witryny w wyszukiwarkach.

FAQ – najczęściej zadawane pytania o błąd 413 Payload Too Large

Czy błąd 413 to problem po stronie serwera czy klienta?

Teoretycznie, błąd 413 to problem po stronie klienta (dlatego zaliczamy go do kategorii 4xx Client Error). W końcu to Ty, jako klient, wysłałeś żądanie z ładunkiem, który okazał się za duży dla serwera. Jednak jego naprawa często wymaga zmian w konfiguracji serwera, żeby zwiększyć akceptowalne limity.

Jak szybko sprawdzić, który limit jest przekroczony?

Najszybciej sprawdzisz to, analizując logi serwera (Nginx, Apache) oraz logi PHP. Tam często znajdziesz szczegółowy komunikat, który dokładnie wskaże, który parametr – czy to client_max_body_size, LimitRequestBody, upload_max_filesize, czy post_max_size – został przekroczony.

Czy zwiększanie limitów jest zawsze bezpieczne?

Nie, zwiększanie limitów nie jest zawsze w pełni bezpieczne. Zbyt wysokie limity mogą otworzyć serwer na ataki DDoS (gdzie atakujący przesyłają ogromne ładunki danych, żeby go przeciążyć) albo spowodować, że pojedynczy użytkownicy zużyją za dużo zasobów serwera (RAM, CPU, przestrzeń dyskowa). Ważne jest, żeby znaleźć zdrową równowagę między funkcjonalnością a bezpieczeństwem.

Czy CDN lub proxy mogą powodować błąd 413?

Oczywiście, serwery proxy i CDN jak najbardziej mogą być przyczyną błędu 413. Te urządzenia pośredniczące mają swoje własne limity rozmiaru żądania, które również trzeba dostosować do wymagań aplikacji. Jeśli Twoje żądanie jest zbyt duże dla CDN-u lub proxy, błąd pojawi się, zanim w ogóle dotrze do głównego serwera.

Co zrobić, gdy nie mam dostępu do plików konfiguracyjnych serwera?

Jeśli nie masz bezpośredniego dostępu do plików konfiguracyjnych serwera (na przykład na hostingu współdzielonym), skontaktuj się z administratorem serwera lub dostawcą hostingu. Opisz problem i poproś o zwiększenie limitów. Możesz też spróbować skompresować pliki przed uploadem albo użyć usług chmurowych (takich jak Google Drive, Dropbox) do udostępniania dużych plików.

Podsumowanie: Limity i rozwiązania błędu 413

Błąd 413 Payload Too Large to dość powszechny problem w środowiskach webowych, który mówi nam, że serwer nie jest w stanie przetworzyć żądania, bo ładunek danych jest po prostu za duży. Jak widzieliśmy, jego przyczyny są jasne i zazwyczaj wynikają z niewystarczającej konfiguracji serwera (Nginx, Apache, PHP) lub urządzeń pośredniczących.

Naprawa tego błędu sprowadza się do precyzyjnego zwiększenia limitów rozmiaru żądania w odpowiednich plikach konfiguracyjnych i zrestartowania serwera. Jednak samo „gaszenie pożaru” to dopiero początek. Równie ważne jest, żeby zapobiegać przyszłym błędom. Możesz to zrobić, wdrażając walidację rozmiaru plików po stronie klienta, stosując fragmentację danych dla dużych uploadów, a także optymalizując i kompresując pliki.

Poniższa tabela przedstawia główne parametry konfiguracyjne i ich lokalizacje:

Serwer / Element	Parametr / Dyrektywa	Opis	Gdzie znaleźć	Przykład zmiany na 50 MB
Nginx	client_max_body_size	Maksymalny rozmiar ładunku żądania HTTP.	nginx.conf lub sites-available/domena	client_max_body_size 50M;
Apache	LimitRequestBody	Maksymalny rozmiar ładunku żądania HTTP (w bajtach).	httpd.conf lub .htaccess	LimitRequestBody 52428800
PHP	upload_max_filesize	Maksymalny rozmiar pojedynczego pliku do uploadu.	php.ini	upload_max_filesize = 50M
	post_max_size	Maksymalny rozmiar wszystkich danych POST (musi być >= upload_max_filesize).	php.ini	post_max_size = 50M
	max_execution_time	Maksymalny czas działania skryptu PHP (w sekundach).	php.ini	max_execution_time = 300
IIS	maxAllowedContentLength	Maksymalny rozmiar ładunku żądania (w bajtach).	web.config	<requestLimits maxAllowedContentLength=”52428800″ />
Proxy / CDN	Własne limity	Ograniczenia serwerów pośredniczących.	Konfiguracja danego CDN/proxy	Zależne od usługi/rozwiązania

Odpowiednia konfiguracja serwera i proaktywne podejście po stronie aplikacji to klucz do płynnego działania Twojej witryny, zadowolenia użytkowników i utrzymania dobrej pozycji w wyszukiwarkach. Zerknij regularnie na swoje limity serwera, aby zapewnić stabilne i bezpieczne środowisko. Jeśli masz jakieś pytania albo potrzebujesz dalszej pomocy, daj nam znać w komentarzach!

 

Poszukujesz agencji SEO w celu wypozycjonowania swojego serwisu? Skontaktujmy się!