Skala podatkowa – co to jest, jakie są progi i jak działa w Polsce? Przewodnik

Chcesz wiedzieć, ile podatku dochodowego faktycznie zapłacisz w tym roku? Zrozumienie skali podatkowej może wydawać się skomplikowane, ale to klucz do świadomego planowania finansowego. Od tego, ile zarobisz, zależy, jaki procent Twojego dochodu trafi do urzędu skarbowego, a jaki zostanie w Twojej kieszeni. W roku 2025/2026 polski system podatkowy nadal opiera się na progresywnym rozliczaniu dochodów. W tym artykule wyjaśnimy, czym dokładnie jest skala podatkowa, jakie progi podatkowe obowiązują i jak te zasady wpływają na Twoje dochody. Poznaj podstawy podatku dochodowego od osób fizycznych, żeby świadomie zarządzać swoimi finansami.

Czym jest skala podatkowa i jak działa?

Skala podatkowa w Polsce to fundamentalny element systemu opodatkowania dochodów osób fizycznych, który jest progresywny. Oznacza to, że im więcej zarabiasz, tym wyższy procent Twojego dochodu jest opodatkowany. Jest to główny sposób rozliczania podatku dochodowego dla większości osób fizycznych oraz jednoosobowych działalności gospodarczych działających na zasadach ogólnych.

Główną zaletą skali podatkowej jest jej elastyczność. Podatnicy rozliczający się według tej skali mogą korzystać z licznych ulg podatkowych, takich jak ulga na dzieci, rehabilitacyjna czy internetowa. Umożliwia ona również wspólne rozliczenie z małżonkiem, co często jest korzystne dla par o zróżnicowanych dochodach, a także odliczanie kosztów uzyskania przychodów, co jest szczególnie ważne dla przedsiębiorców.

Progi podatkowe i stawki na rok 2025/2026

Obecnie, w rozliczeniu podatkowym na rok 2025/2026, polska skala podatkowa jest dwustopniowa. Oznacza to istnienie dwóch głównych progów, które determinują stawkę podatku dochodowego.

Pierwszy próg podatkowy obejmuje dochody do kwoty 120 000 zł rocznie. Od tej kwoty podatnicy płacą 12% podatku. Drugi próg podatkowy dotyczy dochodów przekraczających 120 000 zł. W tym przypadku stawka podatku wynosi 32%, ale jest ona stosowana tylko do tej części dochodu, która jest wyższa niż 120 000 zł. Kluczowe jest zrozumienie, że stawka 32% nie dotyczy całego dochodu, a jedynie tzw. nadwyżki.

Dodatkowo, dla dochodów przekraczających 1 000 000 zł rocznie, wprowadzono daninę solidarnościową. Jest to dodatkowe obciążenie w wysokości 4%, które nakładane jest na nadwyżkę dochodu ponad tę kwotę. Choć nie jest to formalnie trzeci próg podatkowy, często jest tak postrzegane, ze względu na wysoki próg dochodu, którego dotyczy.

Poniższa tabela ilustruje aktualne progi i stawki:

Dochód roczny (PLN)	Stawka podatku (%)	Uwagi
Do 30 000	0%	Kwota wolna od podatku – dochód do tej kwoty jest zwolniony z opodatkowania.
Od 30 001 do 120 000	12%	Podatek jest niższy dzięki kwocie zmniejszającej podatek (3 600 zł).
Powyżej 120 000	32%	Stawka dotyczy wyłącznie nadwyżki dochodu ponad 120 000 zł.
Powyżej 1 000 000	+ 4% (Danina Solidarnościowa)	Dodatkowa danina nałożona na dochody przekraczające milion złotych.

Źródło danych: Ministerstwo Finansów

Kwota wolna od podatku i kwota zmniejszająca podatek

System polskiej skali podatkowej opiera się na dwóch ważnych mechanizmach obniżających faktyczne obciążenie podatkowe: kwocie wolnej od podatku oraz kwocie zmniejszającej podatek. Ich wspólnym celem jest zmniejszenie podatku dochodowego, szczególnie dla osób o niższych i średnich zarobkach.

Obecnie kwota wolna od podatku wynosi 30 000 zł. Oznacza to, że osoby, których roczny dochód nie przekracza tej kwoty, nie płacą podatku dochodowego w ogóle. Jest to fundamentalna zasada zapewniająca pewien poziom dochodu wolny od obciążeń fiskalnych dla każdego podatnika.

Dla osób zarabiających więcej niż kwota wolna, ale mieszczących się w pierwszym progu podatkowym (do 120 000 zł), istnieje kwota zmniejszająca podatek. Jest to stała kwota wynosząca 3 600 zł. Tę kwotę odejmuje się bezpośrednio od obliczonego podatku. Ponieważ podatek w pierwszym progu wynosi 12%, kwota 3 600 zł odpowiada podatkowi od dochodu w wysokości 30 000 zł (3 600 zł / 12% = 30 000 zł). W praktyce oznacza to, że podatek jest naliczany dopiero od dochodu powyżej 30 000 zł, a pierwsze 30 000 zł dochodu jest efektywnie wolne od podatku.

Na przykład, osoba zarabiająca 50 000 zł rocznie, oblicza podatek od tej kwoty: 1. Podatek od dochodu: 50 000 zł * 12% = 6 000 zł 2. Odjęcie kwoty zmniejszającej: 6 000 zł – 3 600 zł = 2 400 zł 3. Faktyczny podatek do zapłaty: 2 400 zł

Kwota wolna i kwota zmniejszająca podatek współdziałają, aby osoby o niższych dochodach ponosiły jak najmniejsze obciążenia podatkowe, chroniąc jednocześnie budżety domowe.

Jak obliczyć podatek na skali podatkowej?

Obliczenie podatku dochodowego na skali podatkowej wymaga kilku prostych kroków, biorąc pod uwagę progi podatkowe oraz kwotę wolną od podatku. Poniżej przedstawiamy przykłady obliczeń dla różnych poziomów dochodów.

Scenariusz 1: Dochód poniżej kwoty wolnej od podatku (np. 25 000 zł)
    * Dochód: 25 000 zł
    * Kwota wolna od podatku: 30 000 zł
    * Obliczenie: Ponieważ dochód jest niższy niż kwota wolna od podatku, podatek do zapłaty wynosi 0 zł.

Scenariusz 2: Dochód w pierwszym progu podatkowym, powyżej kwoty wolnej (np. 50 000 zł)
    * Dochód: 50 000 zł
    * Stawka podatku w pierwszym progu: 12%
    * Kwota zmniejszająca podatek: 3 600 zł
    * Obliczenie:
        * Podatek brutto: 50 000 zł * 12% = 6 000 zł
        * Podatek do zapłaty: 6 000 zł – 3 600 zł = 2 400 zł

Scenariusz 3: Dochód na progu podatkowym (120 000 zł)
    * Dochód: 120 000 zł
    * Stawka podatku w pierwszym progu: 12%
    * Kwota zmniejszająca podatek: 3 600 zł
    * Obliczenie:
        * Podatek brutto: 120 000 zł * 12% = 14 400 zł
        * Podatek do zapłaty: 14 400 zł – 3 600 zł = 10 800 zł

Scenariusz 4: Dochód powyżej progu podatkowego (np. 150 000 zł)
    * Dochód: 150 000 zł
    * Próg podatkowy: 120 000 zł
    * Stawki: 12% dla pierwszych 120 000 zł, 32% dla nadwyżki.
    * Kwota zmniejszająca podatek: 3 600 zł (ale nie może być ujemna)
    * Obliczenie:
        * Podatek od pierwszej części dochodu (do 120 000 zł): (120 000 zł * 12%) – 3 600 zł = 14 400 zł – 3 600 zł = 10 800 zł
        * Nadwyżka ponad próg: 150 000 zł – 120 000 zł = 30 000 zł
        * Podatek od nadwyżki: 30 000 zł * 32% = 9 600 zł
        * Całkowity podatek do zapłaty: 10 800 zł + 9 600 zł = 20 400 zł

Scenariusz 5: Dochód bardzo wysoki (np. 1 100 000 zł)
    * Dochód: 1 100 000 zł
    * Próg podatkowy: 120 000 zł
    * Próg dla daniny solidarnościowej: 1 000 000 zł
    * Obliczenie:
        * Podatek od dochodu do 120 000 zł: 10 800 zł (jak w Scenariuszu 4)
        * Nadwyżka ponad próg 120 000 zł: 1 100 000 zł – 120 000 zł = 980 000 zł
        * Podatek od tej nadwyżki: 980 000 zł * 32% = 313 600 zł
        * Dochód objęty daniną solidarnościową: 1 100 000 zł – 1 000 000 zł = 100 000 zł
        * Danina solidarnościowa: 100 000 zł * 4% = 4 000 zł
        * Całkowite obciążenie: 10 800 zł (I próg) + 313 600 zł (II próg) + 4 000 zł (danina) = 328 400 zł

Pamiętaj, że powyższe obliczenia nie uwzględniają wszystkich możliwych odliczeń i ulg podatkowych, które mogą dodatkowo obniżyć należny podatek dochodowy od osób fizycznych.

Porównanie skali podatkowej z innymi formami opodatkowania

System podatkowy w Polsce oferuje przedsiębiorcom kilka alternatywnych form opodatkowania poza tradycyjną skalą podatkową. Wybór odpowiedniej formy ma kluczowe znaczenie dla wysokości płaconych podatków i możliwości optymalizacji.

Alternatywy dla skali podatkowej:

• Podatek liniowy: Jest to stała stawka podatkowa (obecnie 19%), niezależna od wysokości dochodu. Jest on często wybierany przez osoby o wysokich dochodach, ponieważ pozwala uniknąć drugiego, wyższego progu podatkowego. Niestety, przy podatku liniowym nie można korzystać z wielu ulg podatkowych ani z łącznego rozliczenia z małżonkiem.
• Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych: W tym systemie podatek płaci się od przychodu (nie od dochodu, czyli przychodu pomniejszonego o koszty). Stawki ryczałtu są zróżnicowane w zależności od rodzaju prowadzonej działalności i mogą wynosić od 2% do 17%. Jest to opcja korzystna dla usługodawców z niskimi kosztami uzyskania przychodu.
• Karta podatkowa: Ta forma opodatkowania jest już w zasadzie niedostępna dla nowych przedsiębiorców. Dotyczyła niewielkich firm, a podatek był stały i zryczałtowany, niezależny od faktycznych dochodów.

Kluczowe różnice i kiedy wybrać skalę podatkową:

Skala podatkowa jest często wybierana przez:

• Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które rozliczają się z dochodów z pracy, umów cywilnoprawnych, czy najmu.
• Przedsiębiorców, którzy ponoszą wysokie koszty uzyskania przychodu, co obniża ich dochód do opodatkowania.
• Osoby, które chcą korzystać z ulg podatkowych i wspólnego rozliczenia z małżonkiem.
• Przedsiębiorców, którzy spodziewają się, że ich roczny dochód nieznacznie przekroczy pierwszy próg podatkowy (120 000 zł), co sprawia, że podatek liniowy nie jest dla nich optymalny.

Wybór między skalą podatkową a innymi formami zależy od wielu indywidualnych czynników, takich jak wysokość dochodów, rodzaj działalności, ponoszone koszty i dostępne ulgi. Dokładna analiza opłacalności każdej z opcji jest kluczowa.

Historyczne zmiany w skali podatkowej

Historia skali podatkowej w Polsce to opowieść o ciągłych transformacjach, mających na celu dostosowanie systemu do zmieniającej się sytuacji gospodarczej i społecznej kraju. Od momentu wprowadzenia podatku dochodowego po transformacji ustrojowej, system ten przeszedł znaczące zmiany.

Początki systemu progresywnego

Po 1989 roku, w 1992 roku, wprowadzono skalę podatkową PIT, która opierała się na trzech progach. Najniższa stawka wynosiła wówczas 20%, a najwyższa 40%. System ten miał za zadanie progresywnie obciążać dochody, różnicując stawki w zależności od ich wysokości. W kolejnych latach dokonywano modyfikacji stawek i progów, co skutkowało m.in. podniesieniem najwyższej stawki do 45% w 1994 roku, a następnie obniżeniem do 40% w 1998 roku.

Uproszczenie do dwóch stawek

Przełom nastąpił w 2009 roku, kiedy to wprowadzono reformę mającą na celu uproszczenie systemu. Liczbę stawek podatkowych zredukowano do dwóch: 18% i 32%. Był to krok w stronę zmniejszenia skomplikowania rozliczeń, choć podatek progresywny pozostał. W 2019 roku dokonano kolejnej modyfikacji, obniżając niższą stawkę do 17%, zachowując jednocześnie stawkę 32% dla wyższych dochodów.

Rewolucyjna zmiana w 2022 roku

Największa i najbardziej odczuwalna zmiana nastąpiła od 1 lipca 2022 roku. Obniżono stawkę bazową z 17% do 12%, a także znacząco podniesiono próg podatkowy, od którego zaczyna obowiązywać wyższa stawka 32%. Dodatkowo, istotnie zwiększono kwotę wolną od podatku do 30 000 zł. Te zmiany miały na celu dalsze odciążenie podatkowe, zwłaszcza osób o niższych i średnich dochodach, oraz uproszczenie systemu.

Okres	Stawki PIT (%)	Progi (PLN)	Kwota wolna (PLN)
1992	20, 30, 40	Zmienne	Nieokreślona
1994	21, 33, 45	Zmienne	Nieokreślona
1998	19, 30, 40	Zmienne	Nieokreślona
2009	18, 32	0-85 528; >85 528	3 071
2019 (od 1.10)	17, 32	0-127 000; >127 000	3 000
2022 (od 1.07)	12, 32	0-120 000; >120 000	30 000

Zmiany te pokazują trend w kierunku zmniejszania obciążeń podatkowych dla niższych i średnich dochodów, przy jednoczesnym zachowaniu progresji dla najwyższych zarobków.

Wpływ skali podatkowej na dochody obywateli i budżet państwa

Skala podatkowa odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu zarówno dochodów netto obywateli, jak i wpływów do budżetu państwa. Jej konstrukcja ma bezpośrednie przełożenie na codzienne finanse Polaków oraz na zdolność państwa do finansowania usług publicznych.

Dla obywateli, progresywny charakter skali podatkowej oznacza, że osoby zarabiające więcej, płacą wyższy procent swojego dochodu w formie podatku. To wpływa na ich dochód do dyspozycji – im wyższe zarobki, tym większa część jest przeznaczana na podatki. Jednocześnie, mechanizmy takie jak kwota wolna od podatku i kwota zmniejszająca podatek chronią osoby o niższych dochodach przed nadmiernym obciążeniem fiskalnym. Wzrost kwoty wolnej od podatku, obserwowany w ostatnich latach, bezpośrednio zwiększył dochody netto wielu podatników, pozostawiając więcej środków w ich portfelach. Ma to potencjalny wpływ na wzrost konsumpcji i inwestycji.

Z perspektywy budżetu państwa, podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT) jest jednym z głównych źródeł jego zasilania. W 2022 roku wpływy z PIT wyniosły około 91,7 mld zł, co stanowiło znaczącą część dochodów państwa. Progresywna skala podatkowa zapewnia, że większe dochody generują większe wpływy do budżetu, co pozwala finansować wydatki publiczne, takie jak służba zdrowia, edukacja czy infrastruktura.

Jednak zmiany w skali podatkowej, zwłaszcza podniesienie kwoty wolnej, mogą prowadzić do spadku wpływów budżetowych. Wprowadzenie wyższej kwoty wolnej od podatku szacuje się, że mogło obniżyć wpływy o kilka miliardów złotych. Dlatego projektowanie polityki podatkowej wymaga zbilansowania potrzeb obywateli i możliwości finansowych państwa. System ten odgrywa również rolę w redystrybucji dochodów, zmniejszając nierówności ekonomiczne poprzez obciążanie wyższymi stawkami osób o większych zasobach finansowych.

Podsumowując, skala podatkowa to potężne narzędzie, które kształtuje realne dochody obywateli i jednocześnie stanowi fundament finansów publicznych państwa.

Porównanie międzynarodowe: Polska na tle Europy

Porównanie polskiej skali podatkowej z systemami obowiązującymi w innych krajach Europy oraz krajach OECD pozwala umieścić nasz system w szerszym kontekście i ocenić jego konkurencyjność oraz specyfikę. Ogólnie rzecz biorąc, polski system podatkowy jest uznawany za umiarkowany pod względem ogólnego obciążenia podatkowego w porównaniu do krajów o wysokich dochodach w Unii Europejskiej.

Kluczowe punkty porównania:

• Liczba progów i stawek: Polska posiada stosunkowo prostą, dwuprogowa skalę (12% i 32%). Wiele krajów europejskich, takich jak Niemcy, Francja czy Belgia, operuje systemami z większą liczbą progów podatkowych, często obejmujących stawki od 0% do ponad 45-50%. Takie rozbudowane systemy pozwalają na bardziej precyzyjne zróżnicowanie obciążeń w zależności od wysokości dochodu.
• Maksymalne stawki podatkowe: Najwyższa stawka PIT w Polsce (32% od nadwyżki dochodu powyżej 120 000 zł) jest niższa niż w wielu krajach Europy Zachodniej. Na przykład w Szwecji czy Danii maksymalne stawki mogą przekraczać 50%, a w Niemczech około 45%. Dodatkowa danina solidarnościowa w Polsce (4% od dochodu powyżej 1 mln zł) podnosi efektywne obciążenie dla najbogatszych, ale nadal pozostaje niższa niż maksymalne stawki w krajach skandynawskich.
• Kwota wolna od podatku: Polska kwota wolna od podatku (30 000 zł) jest jedną z niższych w Europie. Wiele krajów UE, takich jak Niemcy (ok. 10 000 euro rocznie) czy Irlandia, oferuje znacznie wyższe kwoty wolne, co stanowi istotne wsparcie dla osób o niższych dochodach.
• Ogólne obciążenie podatkowe: Polska znajduje się w środku stawki krajów UE pod względem relacji dochodów publicznych do PKB. Oznacza to, że ogólny poziom opodatkowania w Polsce jest umiarkowany, co przekłada się na tzw. dzień wolności podatkowej przypadający relatywnie wcześnie w roku (w marcu), wskazując na mniejsze niż w niektórych krajach UE obciążenie dochodów obywateli podatkami i składkami.

Wnioski porównawcze:

Polska skala podatkowa, ze swoimi dwoma stawkami i relatywnie niską najwyższą stawką, oferuje pewien poziom atrakcyjności dla inwestorów i osób zamożnych w porównaniu do krajów o wyższych obciążeniach. Jednocześnie, stosunkowo niska kwota wolna od podatku może oznaczać większe obciążenie dla osób o niskich dochodach w porównaniu do sytuacji w innych krajach UE. W kontekście Krajów UE i OECD, polski system należy do grupy średnio opodatkowanych, charakteryzujących się prostotą struktury przy zachowaniu progresji dochodów.

Opinie ekspertów i potencjalne zmiany

Obecna skala podatkowa, z dwoma głównymi progami i stawkami 12% oraz 32%, jest przez wielu ekspertów oceniana jako stabilna i zapewniająca pewien poziom progresywności. Docenia się także ostatnie zmiany, takie jak podniesienie kwoty wolnej od podatku do 30 000 zł, co korzystnie wpłynęło na dochody osób o niższych i średnich zarobkach.

Aktualna ocena i propozycje zmian:

Wielu ekonomistów i doradców podatkowych zgadza się, że obecny system, mimo pewnych niedoskonałości, funkcjonuje poprawnie. Podkreślają oni elastyczność skali podatkowej, która umożliwia korzystanie z ulg i odliczeń, co jest jej fundamentalną zaletą w porównaniu do innych, bardziej sztywnych form opodatkowania.

Jednakże, pojawiają się również głosy postulujące dalsze zmiany i usprawnienia. Jedną z najczęściej dyskutowanych propozycji jest podatek liniowy, lansowany m.in. przez polityka Sławomira Mentzena. Zwolennicy tego rozwiązania argumentują, że jednomiesięczna stawka podatku (np. 12% lub 19%) znacznie uprościłaby system i obniżyła obciążenia dla przedsiębiorców. Krytycy wskazują jednak, że podatek liniowy niweczy ideę progresywności i prowadziłby do znacznych ubytków w budżecie państwa.

Inną często podnoszoną propozycją jest dalsze podwyższenie kwoty wolnej od podatku. Pojawiają się postulaty, by osiągnęła ona poziom 60 000 zł, co byłoby znaczącym wsparciem dla najmniej zarabiających. Eksperci zwracają jednak uwagę, że tak radykalna zmiana wymagałaby ostrożnego planowania fiskalnego i stopniowego wdrażania, aby nie zachwiać równowagi budżetowej.

Wyzwania i debaty

Ważnym aspektem dyskusji jest również brak indeksacji progów podatkowych inflacją. Oznacza to, że z czasem, gdy dochody rosną nominalnie z powodu inflacji, coraz więcej osób może wpadać w wyższy próg podatkowy, mimo że ich realna siła nabywcza niekoniecznie wzrosła. Problem ten wymagałby wprowadzenia mechanizmu automatycznej indeksacji.

Polska polityka podatkowa jest dynamiczna, a debata na temat optymalnego kształtu skali podatkowej trwa. Propozycje zgłaszane przez różne ugrupowania polityczne i ekspertów, takie jak np. te prezentowane przez Koalicję Obywatelską, często koncentrują się na zwiększeniu kwoty wolnej lub wprowadzeniu dodatkowych preferencji podatkowych dla wybranych grup. Implementacja tak znaczących zmian, jak podatek liniowy czy drastyczne podniesienie kwoty wolnej, wiązałaby się z poważnymi konsekwencjami dla dochodów budżetowych i wymagałaby szerokiego konsensusu społecznego oraz analizy skutków.

Wnioski

Podsumowując, polska skala podatkowa co to jest systemem progresywnym, który ewoluował przez lata, dążąc do uproszczenia i odciążenia podatkowego. Na rok 2025/2026 obowiązują dwa główne progi podatkowe: 12% do 120 000 zł dochodu rocznie oraz 32% od nadwyżki ponad tę kwotę. Dodatkowo, kluczową rolę odgrywa kwota wolna od podatku (30 000 zł) oraz kwota zmniejszająca podatek (3 600 zł), które znacząco obniżają faktyczne obciążenie dla wielu podatników.

Zrozumienie działania skali podatkowej, progów podatkowych na 2025 rok oraz przysługujących ulg jest niezbędne do świadomego planowania finansowego. System ten wpływa bezpośrednio na dochody obywateli i stanowi istotne źródło dochodów dla budżetu państwa, jednocześnie odgrywając rolę w redystrybucji majątku.

Zachęcamy do dalszego zgłębiania tematu i konsultacji z doradcą podatkowym, który pomoże dobrać najkorzystniejszą formę opodatkowania i maksymalnie wykorzystać dostępne ulgi.

FAQ – najczęściej zadawane pytania o skalę podatkową

Jakie są główne progi podatkowe w Polsce na 2025/2026?

W Polsce obowiązują dwa główne progi podatkowe: 12% stawki podatku od dochodów do 120 000 zł rocznie oraz 32% stawki podatku od nadwyżki dochodów ponad 120 000 zł rocznie.

Jaka jest kwota wolna od podatku w Polsce?

Obecnie kwota wolna od podatku wynosi 30 000 zł rocznie. Oznacza to, że dochód do tej kwoty nie podlega opodatkowaniu.

Kto korzysta na skali podatkowej?

Na skali podatkowej najbardziej korzystają osoby o niższych i średnich dochodach. Wynika to z progresywnego charakteru opodatkowania, kwoty wolnej od podatku, kwoty zmniejszającej podatek oraz możliwości stosowania ulg i odliczeń.

Czy podatek 32% dotyczy całego dochodu powyżej 120 000 zł?

Nie, stawka 32% dotyczy wyłącznie tej części dochodu, która przekracza 120 000 zł rocznie. Pozostała część dochodu, do kwoty 120 000 zł, jest opodatkowana według stawki 12% (po uwzględnieniu kwoty wolnej od podatku).

Czy istnieją inne formy opodatkowania dla przedsiębiorców?

Tak, oprócz skali podatkowej, przedsiębiorcy mogą rozliczać się za pomocą podatku liniowego (stawka 19%), ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (stawki zróżnicowane od 2% do 17%) lub karty podatkowej (forma opodatkowania dostępna tylko dla kontynuujących działalność).

Co to jest danina solidarnościowa?

Danina solidarnościowa to dodatkowe 4% podatku, które nakładane jest na dochody osób fizycznych przekraczające 1 000 000 zł rocznie. Jest to dodatkowe obciążenie dla bardzo wysokich dochodów.

 

Poszukujesz agencji SEO w celu wypozycjonowania swojego serwisu? Skontaktujmy się!